BİR ÇİÇEK & BİR ANI
Yirmi yıl önce 1988 yılı mart ayı. Babam kalp krizi geçirdi ve Ankara sıhhiye deki belediye hastanesine kaldırdık. Uygulanan tedavi sonucu ve Allah cc izniyle krizi atlattı. Babamı ziyarete giderken sarı frezyalar dan alıp götürmüştüm. O yıllarda hastanelere çiçek götürmek yasak değildi. Odasına girdiğimde diliyle dişlerinin arasından bir ccııkk sesi çıkarıp kızım ne gerek vardı dedi.
Ertesi günde ziyaretine gittiğimde babam; Çiçekler sıcaktan soldular kızım ama hala çok güzel kokuyorlar ne güzel çiçekmiş bunlar demişti.
Bende her gidişimde ona sarı frezyalar götürmüştüm.
Mükemmel kokusu olan bir çiçek. Turuncu ve beyaz renklileri nadir olarak da mor lacivert renklerini de görüyorum.
Her bahar bu çiçekler çıktığında babam ve o hastane odası aklıma gelir……..Nereden bilebilirdim ki…….. hiç konduramıyor hiç düşünemiyor insan……….
O yılın kasım ayında kaybettik babamı 18 Kasım 1988
Aradan geçen 20 yıla rağmen Babamı hatırladıkça burnumun direği sızlar hep .
Mekanın cennet olsun babacığım.
1 yorum:
bloglar arasında gezerken rastladım sayfanıza iyi ki de rastlamışım yeni bir blogcu olduğum için baka baka göre göre öğreniyorum neler yapıldığını frezyaları bende çok severim o yüzden tıkladım ve hatıranızı
88 yılının 29 ekiminde babamı kaybettiğim için içim cız etti yazmak istedim
mekanları cennet olsun
sevgilerle
ve izninizle takipteyim :)
Yorum Gönder